Τα Αρμενάκια με ένα λαούτο και ένα βιολί ταξιδεύουν παίζοντας παραδοσιακή ελληνική μουσική. Ταυτόχρονα, μοιράζονται μαζί σας σκηνές από το ταξίδι τους, συνοδευόμενες από τη δική τους μουσική.

When in Rome, do as the Romans do...

Φτάσαμε στον πρώτο προορισμό του ταξιδιού μας... ή μάλλον στον πρώτο ενδιάμεσο προορισμό, διότι προτιμήσαμε να μην κάνουμε transit, και να κλείσουμε δύο ξεχωριστά εισιτήρια, με δύο διαφορετικές αεροπορικές εταιρίες. Πρώτος προορισμός, λοιπόν, η Ρώμη. When in Rome, do as the Romans do, λέει η παροιμία... άσχετο.
Από το αεροδρόμιο ακόμα καταλάβαμε ότι φτάσαμε σε μία ακριβή πόλη. Αφού βγήκαμε έξω από το αεροδρόμιο, αρχίσαμε να κατευθυνόμαστε προς ένα λεωφορείο που βλέπαμε ... μέχρι που μας ανέκοψε την πορεία ένας κύριος, που μίλαγε φυσικά μόνο ιταλικά. Εμείς θέλαμε να πάμε στο Termini, τον κεντρικό σταθμό των τρένων, γιατί είχα θεωρήσει λογικό, στη σύντομη αναζήτηση που είχα κάνει, να μείνουμε κοντά εκεί, μιας και θα περνούσαμε μόνο ένα βράδυ στη Ρώμη. Αυτός ο κύριος λοιπόν μας είπε ότι το λεωφορείο δεν πάει στο Termini, όπως γνώριζα εγώ, ότι μόνο το τρένο πηγαίνει εκεί και στη συνέχεια, μέσω ενός άλλου κυρίου που μιλούσε αγγλικά μας πρότεινε να μας πάει με το ταξί του, με τιμή λίγο μεγαλύτερη του τρένου: 30 ευρώ αντί για 26 που θα δίναμε στο τρένο. Ευτυχώς που δεν πτοηθήκαμε και συνεχίσαμε την αναζήτηση, γιατί τελικά υπήρχε λεωφορείο, το λεγόμενο shuttle, το οποίο όντως πήγαινε στο Termini με 8 ευρώ (15 για δύο διαδρομές).
Και να σου μπαίνουμε στο λεωφορείο και καταφθάνουμε στο πολυπόθητο Termini... το οποίο τελικά μόνο πολυπόθητο δεν είναι. Εϊναι σα να λέμε ότι φθάνεις στο Σταθμό Λαρίσης της Αθήνας. Εν τω μεταξύ, χάρτης πουθενά στο σταθμό (θα άνοιγαν οι πληροφορίες το πρωί στις 8, οπότε θα μπορούσαμε να πάρουμε χάρτη). Το χαρτάκι με τα φθηνά hostels που είχα σημειώσει δεν χρησίμευσε καθόλου: εκτός από το ότι γυρνούσαμε φορτωμένοι με τις βαλίτσες και τα όργανα, τουλάχιστον μια ώρα για να βρούμε τις οδούς στις οποίες βρίσκονταν , αντικρύζοντας ήδη το πρώτο από αυτά, αντιληφθήκαμε ότι μάλλον επρόκειτο για παραπάνω από παρακμιακά φθηνοξενοδοχεία – και μάλιστα με τιμή στο internet 12-15 ευρώ το άτομο. Οπότε άρχισε η αναζήτηση κανονικών ξενοδοχείων της περιοχής.Πήραμε διάφορες τιμές, από 70 μέχρι 90 ευρώ!, οπότε λέμε πάμε σε αυτό των 70. Κι ενώ πήρε τα στοιχεία μας ο τύπος, μας ανακοίνωσε ότι δεν μπορούμε να μπούμε στο ξενοδοχείο μετά τις 12... λόγος αρκετός για να αποχωρήσουμε και να αναζητήσουμε την τύχη μας σε ακριβότερο διπλανό ξενοδοχείο... 90 ευρώ με πρωινό – not bad… και με ξενοδόχο τον Morgan Freeman (δηλαδή κάποιον που του μοιάζει φοβερά). Και το πιο αξιοπερίεργο, στην ερώτησή μου εάν υπάρχει πρόσβαση στο internet, μου είπε ότι μόνο μέχρι τις 12 και εφόσον δώσει κάποιος το διαβατήριό του, ώστε να το πάνε την επόμενη ημέρα στην αστυνομία! Μα καλά στην Ιταλία είμαστε;
Ευτυχώς την επόμενη ημέρα, είδαμε την αιώνια πόλη, με τους... αιώνιους τουρίστες!!!

5 σχόλια:

Βασιλική Π. είπε...

Τελικά, η Ιταλία του Μπερλουσκόνι είναι πράγματι χειρότερη από την Ελλάδα του Καραμανλή;!;; Τα ύστερα του κόσμου!

rtmone's complex είπε...

παντού 7όροφες να βλέπουμε! ;ΡΡ

μπράβο παιδιά που είχατε τα τέτοια να κάνετε αυτό που όλοι ονειρεύονται και δε βρίσκουν το θάρρος να ξεκινήσουν!

μήτσο σου'χω ξαναπεί ποιος είναι ο προσωπικός μου ήρωας! μην επαναλαμβάνομαι!

Unknown είπε...

Τύφλα να έχει η ΜΑΓΙΑ ΤΣΟΚΛΗ !!!
Περιμένουμε με αγωνιά το επόμενο post σας.

Christos Triantafyllou είπε...

Bravoooo....!!!

Mia xara moy akougontai ola!!!

Ayta einai...to alatopipero tis zohs :-)

filia

MRL είπε...

ΕΜ, έχω 4 mac, να σας στείλω το ένα με κουριερ, πού θα είστε?