Τα Αρμενάκια με ένα λαούτο και ένα βιολί ταξιδεύουν παίζοντας παραδοσιακή ελληνική μουσική. Ταυτόχρονα, μοιράζονται μαζί σας σκηνές από το ταξίδι τους, συνοδευόμενες από τη δική τους μουσική.

Potosi – η πόλη των ορυχείων...

Στο ταξίδι μας από το Uyuni προς το Potosi της Βολιβίας, οι αποσκευές μπήκαν στο πάνω μέρος του λεωφορείου, τακτοποιήθηκαν επιδέξια από τον «εισπράκτορα» και τυλίχθηκαν με το κλασικό μπλε πανί, για να προστατεύονται από τη σκόνη των δρόμων. Με το που επιβιβαστήκαμε στο «σταθμό», μπήκε ένας αστυνομικός, ο οποίος μάλλον έλεγξε εάν υπήρχαν υπεράριθμοι επιβάτες... και τη στιγμή εκείνη δεν υπήρχαν, μόλις λίγα μέτρα όμως πιο κάτω γίναμε υπεράριθμοι. Το λεωφορείο σταμάτησε και μπήκαν και οι όρθιοι: οι οποίοι δεν πτοήθηκαν καθόλου, ακόμη και αν κουβαλούσαν μωρά στην πλάτη, ρίχναν που και που τον υπνάκο τους.
Μόνο το ένα δέκατο της διαδρομής είναι ασφαλτοστρωμένος δρόμος. Γι’ αυτό και μία απόσταση περίπου 215 χλμ μας πήρε 6 ώρες για να την διανύσουμε. Ευτυχώς που δεν ήταν ακόμα η περίοδος των βροχών και καταφέραμε να περάσουμε χωρίς δυσκολία τόσο τα ποταμάκια, όσο και τους υπόλοιπους χωμάτινους δρόμους. Εξάλλου, τα λεωφορεία είναι εφοδιασμένα με ρόδες σαν τρακτέρ!
Το Potosi βρίσκεται σε υψόμετρο περίπου 4.100 μέτρα και είναι η υψηλότερη πόλη στον κόσμο. Πολλές ανηφόρες καθώς είναι χτισμένο σε βουνά. Η πρώτη δε ανηφόρα να την περπατάς φορτωμένος με όλα τα πράγματα, ανυπόφορη. Εξάλλου το υψόμετρο και η έλλειψη οξυγόνου κάνουν τα πράγματα ιδιαίτερα δύσκολα!
Στη σύντομη βόλτα μας, βρήκαμε μια όμορφη πόλη με στενά δρομάκια, πολλές εκκλησίες, τεράστια αγορά – mercado- πλακόστρωτους δρόμους – πολύ κόσμο σε αυτούς – και το πιο αξιοπερίεργο: σπίτια με χαγιάτια που σου έδιναν την αίσθηση ότι βρίσκεσαι σε μία ελληνική πόλη της Μακεδονίας – στην Καστοριά για παράδειγμα!
Δίπλα στο Potosi βρίσκεται το βουνό Cerro Rico το οποίο διαθέτει κοιτάσματα ασημιού και στο οποίο λειτουργούν ακόμα ορυχεία, όπου εργάζεται και η πλειονότητα των κατοίκων της πόλης.

2 σχόλια:

Georgia είπε...

Το πρώτο σας βιντεάκι που απόλαυσα με τη μαμά μαζί στο Ναύπλιο!!! Μου έδειξε και πώς μεγαλώνει η οθόνη!!!! Έχει εξελιχθλεί απίστευτα η μαμά!!!!!

Φανταστικό το βιντεάκι σας, by the way!!! Είναι εκπληκτικό πώς είναι δυνατό να υπάρχουν τόσες ομοιότητες σε τόσο μακρινούς τόπους!

Πολλά πολλά φιλιά από το ηλιόλουστο Ναύπλιο. Πάμε παραλία με τη μαμά για καφεδάκι.

χχχχ

Υ.Γ. Διορθώστε το νούμερο του επεισοδίου: 31 και όχι 11.

Armenakia είπε...

Wraia ta videakia se megalyterh othonh???!!! Bravo sth mama, mas ekstasiazei olo kai perissotero!!!!
Eides wraia poy deixnei h Kastoria, sth Bolivia?
Paralia gia kafedaki!!!! Super, pieite kai gia mas enan!!!!
Thanx gia thn parathrhsh... ligo arga vevaia twra gia na to diorthwsoume.....
Filakia polla!