La Paz, ένα απέραντο πανηγύρι!

Η La Paz είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακή από τη στιγμή που μπαίνεις στην πόλη με το λεωφορείο. Ο δρόμος διασχίζει, κατά κάποιο τρόπο, την κορυφογραμμή και έχεις πλήρη θέα της «χαράδρας» στην οποία είναι χτισμένη η πόλη της ειρήνης (La Paz σημαίνει Ειρήνη). Στις δύο πλευρές, σα να είναι πλαγιές λόφου, βρίσκονται τα κτίσματα της πόλης, τα οποία ενώ είναι με τα τούβλα, δε φαίνονται άσχημα... έχει μία μαγεία το χρώμα του τούβλου, όταν φωτίζεται μετά από τη βροχή. Πόσω μάλλον το βράδυ όταν ανάβουν τα φώτα.

Εν τω μεταξύ, ολόκληρη η πόλη είναι μία τεράστια αγορά. Πουλάνε ό,τι μπορείς να φανταστείς! Δεν ξέρω εάν παίρνουν άδεια ή αν πληρώνουν για το πόστο τους... Διαπιστώσαμε ότι ο τρόπος που κινείται το χρήμα μεταξύ τους προσομοιάζει πολύ σε ένα είδος ανταλλακτικής οικονομίας. Είναι σα να ανταλλάζουν μεταξύ τους είδη, καθώς οι διάφορες συναλλαγές αφορούν λίγα Bolivianos που αλλάζουν συνεχώς χέρια: σε ψωμί, τυρί, empanadas, μπισκότα, σαμπουάν, χαρτιά υγείας κλπ κλπ.

Το σίγουρο είναι ότι οι ανηφόρες που πρέπει να ανέβεις για να πας οπουδήποτε είναι απίστευτες. Όσο για τον προσανατολισμό σου μέσα στην πόλη, εκτός από τα κεντρικά σημεία,για τα υπόλοιπα πρέπει να τα περάσεις πολλές φορές για να αντιληφθείς πώς συνδέονται οι δρόμοι και ποια ανηφόρα σε βγάζει σε ποια ανηφόρα.

Είναι εκπληκτικό το πόσες φορές την ημέρα τρώνε οι Βολιβιάνοι: σούπα, κρέας, empanadas, ψωμάκια, τυράκια, σαντιγύ με coca-cola! και ό,τι άλλο μπορείς να φανταστείς. Τρώνε με συχνότητα μίας με δύο ώρες. Ακόμα και αν το μαγαζί τους είναι ανοιχτό, εφόσον τρώνε, δε σου δίνουν καμία σημασία... προέχει το φαί. Τα φαγητά τους για take away, ακόμα και αν είναι υγρά, τα βάζουν σε σακουλάκι για τη μεταφορά... και δεν πτοούνται. Τα σακουλάκια αυτά, ακόμα και αν έχουν ας πούμε σούπα μέσα, δε μασάνε τα βάζουν χύμα στην τσάντα τους. Στο ίδιο μεταφορικό μέσο βάζουν και τους χυμούς, τους καφέδες και άλλα ροφήματα του δρόμου που πίνουν. Η μόνη διαφορά με τις σούπες, είναι ότι σε αυτά τα σακουλάκια προσθέτουν και ένα καλαμάκι... για να μπορείς να πιείς το περιεχόμενο!

Η κύρια φυλή που υπάρχει στη La Paz, είναι οι Aymara. Η φυλή αυτή, μαζί με άλλες, ήταν ουσιαστικά υπόδουλοι στους Incas, όπως μάθαμε. Δεν είναι ιδιαίτερα σωματώδεις, εκτός από τις γυναίκες που έχουν τεράστιες περιφέρειες, οι οποίες γίνονται ακόμα πιο τεράστιες με τις φούστες που φοράνε! Αλλά είναι ανθεκτικές: κουβαλάνε, κάνουν χειρωνακτικές δουλειές...

Τα Αρμενάκια



Το άλλο μοναδικό που μας συνέβη στη La Paz είναι ότι επιτέλους συναντήσαμε τους πρώτους Έλληνες ταξιδιώτες. Και λέω μοναδικό, διότι όπου πηγαίνουμε και τους λέμε ότι είμαστε από την Ελλάδα, η συνήθης απάντηση που παίρνουμε είναι ότι είστε οι πρώτοι Έλληνες ταξιδιώτες που γνωρίζουμε! Είμαστε κάτι σαν είδος προς εξαφάνιση… ή μάλλον προς εμφάνιση! Τα παιδιά, ο Αλέξης και η Κατερίνα, έχουν παρόμοια ιστορία με εμάς (παντρεύτηκαν, παράτησαν τις δουλειές τους και κάνουν ένα μεγάλο ταξίδι με τα λεφτά του δώρου του γάμου, καταγράφουν το ταξίδι τους σε blog, κάνουν couchsrufing…), μόνο που μένουν στη Θεσσαλονίκη και ξεκίνησαν το ταξίδι τους με αντίθετη πορεία από τη δική μας: από τη Βενεζουέλα θα κάνουν το γύρο της Νότιας Αμερικής και θα καταλήξουν πάλι εκεί.

Όπως θα έχετε ήδη καταλάβει, εμείς δε βγάζουμε φωτογραφίες το ταξίδι μας! Στο blog των παιδιών μπορείτε να βρείτε εκπληκτικές φωτογραφίες από τα μέρη που επισκέπτονται!
http://www.tha-paei-makria-i-valitsa.blogspot.com