Τα Αρμενάκια με ένα λαούτο και ένα βιολί ταξιδεύουν παίζοντας παραδοσιακή ελληνική μουσική. Ταυτόχρονα, μοιράζονται μαζί σας σκηνές από το ταξίδι τους, συνοδευόμενες από τη δική τους μουσική.

Πρώτη φορά τις Άνδεις


Είναι συναρπαστικό και συνάμα λίγο φοβιστικό να περνάς τους ορεινούς όγκους των Άνδεων... πόσω μάλλον όταν τους περνάς νύχτα. Και το νυχτερινό πέρασμά τους ήταν η μόνη επιλογή που είχαμε για να φθάσουμε γρήγορα στην πρωτεύουσα του Περού.

Αφού το λεωφορείο λικνίστηκε όλη τη νύχτα στις ατέλειωτες στροφές των Άνδεων και αφού διασχίσαμε την έρημο στην οποία είναι χαραγμένες οι γραμμές της Nazca, αντικρύσαμε για πρώτη φορά μετά από μήνες σε απίστευτο υψόμετρο, θάλασσα... και μάλιστα τον Ειρηνικό ωκεανό. Τεράστιες ακτές και το κύμα να σκάει στις αμμώδεις παραλίες.

Μετά από τα όμορφα αυτά τοπία, φθάσαμε στη Lima, την πρωτεύουσα - έπειτα από 23 ολόκληρες ώρες μέσα σε ένα λεωφορείο!

Τα Αρμενάκια

4 σχόλια:

Georgia είπε...

Πρώτη φορά τις Άνδεις! Άξιζε η θέση πανοράμικο που πήρατε!!!!!

Καλά! Έχετε δει τη Λατινική Αμερική πέτρα πέτρα!!!

χχχχχχχχχχ

Armenakia είπε...

Ontws... vraxo, vraxo ton kaymo mou...
htan kai ligo fovistikes vevaia oi theseis panoramico sta strofilikia twn Andewn th nyxta... alla, ola gia ta plana!!!
xxx

erasmia είπε...

ενδιαφερον το ξημερωμα στις ανδεις και μαλιστα υπο τους ηχους του λαουτουχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

Armenakia είπε...

Kai htan poly kalytero apo th nyxta stis Andeis... h aygh, nea elpida!!!
xxxxxxxxx