Όταν λέμε «ΤΟ τοπίο» εννοούμε... Salar de Uyuni - 6

Την τρίτη ημέρα της εκδρομής, το πρωινό ξύπνημα ξεπέρασε κάθε προηγούμενο. 4 η ώρα τα ξημερώματα! Ούτε στο στρατό έτσι! Κι όλ’ αυτά υποτίθεται για να προλάβουμε την ανατολή του ηλίου. Η οποία, δε λέμε, ωραία ήταν, αλλά too much για τέτοια ώρα!

Πρώτος σταθμός της ημέρας λοιπόν, τα Geysers sol de manana, που βρίσκονται στα 4.270μ. Μέσα από τη γη ανέβλυζαν θερμοί ατμοί, και καθώς δεν είχε καν ξημερώσει ακόμη, έδιναν μια κάπως απόκοσμη αίσθηση.Κατά τις 6 φθάσαμε στα Aguas termales. Είναι μια λιμνούλα με θερμά, ιαματικά νερά. Φυσικά εμείς δεν μπήκαμε – στα ίδια νερά θα είχαν μπει και θα έμπαιναν ακόμα εκατοντάδες τουριστάκια, άπλυτα για τουλάχιστον 3 ημέρες. Δεν πάμε καλύτερα στην Αιδηψό ή στα Καμμένα Βούρλα! Στη συνέχεια πήραμε το γνωστό, πλέον, πρωινό.

Επόμενη στάση στο Desierto de Salvador Dali. Είναι μία έρημος που έχει πάρει το όνομά της από το διάσημο ζωγράφο, καθώς οι ηφιαστειακές πέτρες που είναι διεσπαρμένες πάνω στην άμμο, θυμίζουν πολύ τους πίνακές του.

Η Laguna Verde, στα 4.400 μ. είναι μία λίμνη που έχει, όπως λέει και το όνομάς της, πράσινο χρώμα. Από πάνω της στέκεται το ηφαίστειο Volcan Licancabur, στα 5.960 μ., το οποίο βρίσκεται στα σύνορα με τη Χιλή.

Η Laguna Blanca είναι μία ακόμα γειτονική λίμνη, την οποία θαυμάσαμε κατά τη διαδρομή μας προς τα σύνορα με τη Χιλή.